22.9.12

Αν η μαμά σου δώσει μια καλή βάση..

..φτιάχνεις μια υπέροχη δική σου πίτα!


Εχθές το βράδυ είχαμε μια λιγουρίτσα. Η μαμά μου πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις μας ρωτούσε "Να φτιάξω μια αλευρόπιτα;". Ρητορική ερώτηση!
Στο ψυγείο δεν είχαμε φέτα, αλλά είχαμε κεφαλοτύρι Πάρου, με το οποίο έχω κολλήσει τους τελευταίους μήνες.
2 αυγά
2 φλυτζάνια αλεύρι
2 φλυτζάνια γάλα
"Να θυμάσαι όλα από δύο", μου είπε, "και φέτα μπόλικη".
Εγώ τα χρησιμοποίησα σαν βάση. Τα ανακάτεψα και πρόσθεσα ότι μου ήρθε. Πιπέρι (για αλάτι μου αρκεί το τυρί), λίγο ψιλοκομμένο σκόρδο (βάλε σκόνη, αλλά δεν είναι το ίδιο) και στο τέλος έριξα από πάνω το τυρί σε κυβάκια (παντού) και σουσάμι.
Λάδι στο ταψί και λίγο από πάνω. Η μαμά μας βάζει φυτίνη, αλλά δεν την πολυσυμπαθώ. Μια μέρα που έριξα όμως λιωμένο βούτυρο από πάνω…Μμμμ..

Ψήσιμο πάνω-κάτω στους 150 βαθμούς και σχετικά χαμηλά στον δικό μου φούρνο γιατί δεν μου είχε ψηθεί σωστά από κάτω κάποιες φορές. Όταν χρυσοκοκκινίσει είναι έτοιμη. Δεν έμεινε ψίχουλο από την παραλλαγή της πίτας της μαμάς. Ήταν λεπτή, ξεροψημένη και πεντανόστιμη όπως πρέπει! 

Κάνε την δική σου παραλλαγή και μοιράσου την μαζί μας! Θα το χαρούμε πολύ! Και η μαμά..
Bon appétit!!![an]

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κουρκουτόπιττα..... τη λέμε στα Γιάννενα, για να θυμόμαστε τις ρίζες μας!!

anif είπε...

Κοίτα να δεις! Και να πεις ότι δεν είμαστε από εκει;! Από εκεί είμαστε, αλλά έλα που σαν αλευρόπιτα την ξέρουμε από πάντα. Πάντως έχει διάφορες ονομασίες...Αυτό που παραμένει σημαντικό είναι η ικανοποίηση του ουρανίσκου!