Παγκόσμια ημέρα Θεάτρου σήμερα και φυσικά η τέλεια ευκαιρία να σας γράψουμε για το τελευταίο θεατρικό που είδαμε την ηρωική Δευτέρα 25 Μαρτίου.
Τα «Χάρτινα λουλούδια»...........
Πολύ χαρακτηριστική σκηνή
Μία μοναχική γυναίκα, τακτοποιημένη ( με τη δική της έννοια), βολεμένη ( με μία άλλη έννοια ), πάντως με πολύ συγκεκριμένη ζωή δέχεται στο σπίτι της την εισβολή ενός περιθωριακού τύπου που της τα ανατρέπει όλα. Ήταν πολύ εντυπωσιακό, πώς ξεκίνησε ένα τακτοποιημένο σκηνικό και κατέληξε ένας χώρος … άμορφη μάζα.
Τώρα τί είναι ο ένας για τον άλλον δέχεται ερμηνείες... το alter ego λέει ο σκηνοθέτης και θα το δεχτούμε. Ο ένας συμπλήρωνε τον άλλο, ο ένας έβγαζε τον άλλο από όποιο βόλεμα νόμιζε ότι είχε. Να μην πούμε τί γίνεται στο τέλος όμως.
Εξαιρετική έκφραση
Μία παράσταση μελαγχολική, μάλλον δύσκολη στα νοήματά της σε κάποια σημεία, όπως όμως ακριβώς και η πραγματικότητα μπορεί να πει κανείς.
Μην ξεχνάμε αυτούς που κάνουν τη δουλειά
Ιδιαίτερη σκηνοθεσία τολμάς να την πεις χορογραφημένη, με την Κ. Λέχου και τον Α. Σερβετάλη να δίνουν όλο τους τον εαυτό ψυχή και σώμα. [an-if]
* Οι φωτογραφίες είναι από το πρόγραμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου