25.5.15

Αν η μάμα ήταν απ΄την Άφρικα!

Μου θύμισε που φτιάχναμε με την Ιφιγένεια, όταν είμασταν μικρές, η μία στην άλλη.

Κάτι παθαίνω με την Αφρική και την Γαλλία.. Ωστόσο, δεν έχω βρεθεί ποτέ εκεί, παρά μόνο στα όνειρά μου. Ίσως κάποτε, ήμουν μαύρη και μιλούσα γαλλικά. Για την ώρα είμαι ελληνίδα (τυχερή για τον τόπο, αναμφισβήτητα) που δεν χάνω γαλλική ταινία ή τραγούδι και δεν μπορώ να μη χορέψω όταν ακούω αφρικανική μουσική. Ενώ με τρελαίνουν τα υφάσματά τους και μπορώ να κλάψω εύκολα ακούγοντας τύμπανα. Δε με λες καλά!
Ευτυχώς είμαι όμως, κι έτσι το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε…. είχα πάει Αφρική!



Όταν σκέφτομαι Αφρική πάντα παίζει αυτό το κομμάτι στο κεφάλι μου!

Το Σάββατο το βράδυ βρέθηκα στο Afrikana, στο Γκάζι, που έπαιζαν live οι Afrodyssey Orchestra. Πήγα ανυποψίαστη για το τι θα ακολουθήσει... Απλά θα "έπαιζε ο φίλος μιας φίλης μου, με την μπάντα του, σε ρυθμούς afrojazz, κάπου στο Γκάζι". Πού να ήξερα ότι απ΄τις πρώτες τυμπανοκρουσίες θα χορεύω ξέφρενα!?!?! Θα πω πως έχω την αίσθηση ότι όλος ο κόσμος χόρευε…εκστατικά! Ήταν π α ν έ μ ο ρ φ α και τελικά ενθουσιάστηκα!
Βρήκα στη σελίδα τους στο fb αυτό το βιντεάκι, απ΄την συγκεκριμένη βραδιά. Απορώ πώς κατάφερε οποιοσδήποτε να τραβήξει το βιντεάκι!; Ειλικρινά δεν φαίνεται πόσο χορεύαμε και σίγουρα δεν μεταφέρεται πλήρως η αίσθηση που υπήρχε. Η μπάντα (εφεξής αποκαλούμενη "μπαντάρα") απαρτίζοταν από τους Θοδωρής Ρέλλος (σαξόφωνο), Narayan Protin (κρουστά/φωνή/kamelen ngoni), Κώστας Αρβανίτης (κιθάρα), Βασίλης Παπασταμόπουλος (μπάσσο), Γιώργος Κωστελέτος (τύμπανα), Βασίλης Οικονομίδης (κρουστά/balafon). Ομολογώ πως δεν ήξερα όλα τα όργανα που είδα!
Ακολουθείστε τους στο fb κι, όπου ακούσετε live τους, απλά μην τους χάσετε!
Εδώ θα ακούσετε αποσπάσματα από την δισκογραφική τους δουλειά και στο youtube θα βρείτε διάφορα.
Την Κυριακή πήγα στο 14th African Food, Music and Handicrafts Festival. Διήμερο αφρικανικό φεστιβάλ. Δυστυχώς δεν είχα πολύ χρόνο και έτσι έχασα τους χορούς και ό,τι άλλο διαδραστικό μπορεί να είχε, αλλά χόρευα μόνη μου με ότι έπαιζε από τα ηχεία. Που και που διασταυρωνόμασταν με κάποιους που μοιραζόμασταν τη χαρά του ρυθμού, κι ύστερα έτσι χορεύοντας, χωριζόμασταν. Φυσικά έκανα μια παύση να φάω ρύζι με μπόλικο σαφράν, ένα ρολό με λαχανικά και επίσης δοκίμασα φαλάφελ. Ήπια και καφέ (Αιθιοπίας νομίζω), ο οποίος ήταν σαν πάρα πάρα πολύ βαρύς ελληνικός.
Στα + : Η μουσική, οι Αφρικανοί-ες, τα ντυσίματά τους, τα πλατιά τους χαμόγελα, το εισιτήριο (μόνο 2ευρω και τα παιδιά δωρεάν), οι φίλοι μου.
Στα - : Έπρεπε να φύγω, στους πάγκους όλα τα είδη είχαν τιμές ελληνικής αγοράς και άρα δεν ήταν οιονομικά, ήταν εμπορικό.-
Αχ…μάμα Άφρικα!!!
Καλή εβδομάδα και
να χαμογελάτε και
να ακούτε μουσική και
να χορεύετε και
να μη σας νοιάζει ποιός σας βλέπει και τι σκέφτεται! Ζαμαν φου! : ) [an]


Δεν υπάρχουν σχόλια: