Αν τα φανάρια είναι...κόκκινα

Κόκκινα Φανάρια…..

Μια από τις πιο συζητημένες, αναμενόμενες αλλά και αυτές που έχουν ακούσει τα περισσότερα και καλά και κακά βεβαίως.

Εδώ όμως θα πω προσωπική γνώμη. 

  Έτσι λοιπόν με βροχή μία Παρασκευή βράδυ με τους δύο Γιώργηδες και τη Φωτεινή πήγαμε να το δούμε.

Δεν θυμόμουν παρά μόνο το γενικό θέμα του έργου και έτσι όταν πήγα ήμουν γενικώς πολύ άνετη στο τί θα δω.  Και μάλλον αυτό ήταν καλό γιατί με τις συγκρίσεις θα έχανα πολύ από την ουσία.

Το φανάρι φυσικά κόκκινο,  νέον γράμματα STUDIO και τα πάντα ατμοσφαιρικά.

Ξεκινάει με έναν σπαρακτικό μονόλογο και ένα δυνατό χορευτικό  (είναι Ρήγος είπαμε).

Η σκηνή μετά γεμίζει πραγματικά από τους ηθοποιούς.

 Μου φάνηκε πολύ ευρηματική η χρήση της κάμερας.

Αλήθεια οι διάλογοι είναι σκληροί…η ζωή αυτή είναι σκληρή έτσι;

Εμείς πάντως μόλις τέλειωσε το μόνο που λέγαμε είναι ότι όλο αυτό που είδαμε ήταν πολύ

δ υ ν α τ ό.

Ειλικρινά.

Δείτε και τους συντελεστές τους αξίζει.